คำในภาษาไทย
ฝี
หมายถึงน. โรคจําพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคําร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด.
หมายถึงใช้นําหน้าคําอื่น หมายความว่า การกระทําหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.
หมายถึงน. โรคจําพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคําร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด.
หมายถึงใช้นําหน้าคําอื่น หมายความว่า การกระทําหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.
ปีฬกะ ฝน ฝนตกอย่าเชื่อดาว ฝีคัณฑมาลา ฝีคัณฑสูตร ฝีตีน ฝีประคำร้อย ฝีฝักบัว ฝีหัวขาด ยอด วณ,วณ-,วณะ วัณ,วัณ-
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ