ผลการค้นหา

แปร่งหู* *แปร่งหู *แปร่งหู*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 223 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แปร่ง, กะหน็องกะแหน็ง

แปร่งหู

หมายถึงว. ผิดเพี้ยนไปจากที่เคยตกลงกันไว้, มีเสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
 พจนานุกรมไทย

เสียงแปร่งหู

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
 พจนานุกรมไทย

แปร่ง

หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.
 พจนานุกรมไทย

เสียงแปร่ง

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ต่างหู

หมายถึงน. ตุ้มหู.
 พจนานุกรมไทย

หู

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
 พจนานุกรมไทย

พระกุณฑล

หมายถึงต่างหู

พระกรรณ

หมายถึงหู ใบหู

ตุ้มหู

หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
 พจนานุกรมไทย

ตุ้มพระกรรณ

หมายถึงต่างหู

หูฝาด,หูเฝื่อน

หมายถึงก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
 พจนานุกรมไทย

ขัดหู

หมายถึงก. ฟังไม่ถูกหู, ฟังไม่เพราะหู.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด