ผลการค้นหา

บุรินทร์ยศ* *บุรินทร์ยศ *บุรินทร์ยศ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 95 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บุรินทร์

บุรินทร์

หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).
 พจนานุกรมไทย

ยศ

หมายถึง[ยด] น. ความยกย่องนับถือเกียรติของตน, เกียรติคุณ, ฐานันดรที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ พระราชทานแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีสูงต่ำตามลำดับกันไป; เครื่องหมายพิเศษที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเพื่อพระราชทานแก่ผู้มีฐานันดร มีสูงต่ำตามลำดับกันไป, เครื่องกำหนดหมายฐานะหรือชั้นของบุคคล. ว. ที่แสดงฐานะหรือชั้น เช่น พัดยศ. (ส.; ป. ยส).
 พจนานุกรมไทย

พระยศ

หมายถึงยศฐานันดรศักดิ์

เมายศ

หมายถึงก. ถือตัวว่ามียศ.
 พจนานุกรมไทย

สายยงยศ

หมายถึงน. สายที่ข้าราชการทหารหรือตำรวจใช้เพื่อแสดงสถานะ มี ๓ ชนิด ได้แก่ สายยงยศราชองครักษ์ สายยงยศเสนาธิการ และสายยงยศนายทหารคนสนิท.
 พจนานุกรมไทย

ไว้ยศ

หมายถึงก. รักษายศรักษาเกียรติ.
 พจนานุกรมไทย

แต่งตั้ง

หมายถึงก. ยกย่องขึ้น, ชุบเลี้ยงให้มียศ, ให้ตำแหน่ง.
 พจนานุกรมไทย

ยศช้างขุนนางพระ

หมายถึง(สำ) น. ยศที่ไม่สำคัญ ไม่จริงจัง และไม่สามารถให้คุณให้โทษแก่ใครได้.
 พจนานุกรมไทย

อปยศ,อัปยศ

หมายถึง[อะปะยด, อับปะยด] ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

เลื่อนที่

หมายถึงก. เปลี่ยนที่, ได้ยศหรือบรรดาศักดิ์สูงไปกว่าเก่า.
 พจนานุกรมไทย

ฐานันดร

หมายถึงตำแหน่ง,ลำดับแห่งยศบรรดาศักดิ์, ฐานะหนึ่งแห่งพลเมือง

อัปยศ

หมายถึง[อับปะ-] ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า; อปยศ ก็ว่า. (ส. อปยศสฺ).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด