ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 14,225 รายการ

โรคหลง ๆ ลืม ๆ

ภาษาญี่ปุ่น健忘症

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけんぼうしょう

n
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

ได้หน้าลืมหลัง

หมายถึงหลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม
 สำนวนไทย

หลง ๆ ลืม ๆ

หมายถึงว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ได้หน้าลืมหลัง

หมายถึงก. หลง ๆ ลืม ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หลงๆ ลืมๆ ขี้ลืม

ภาษาจีน丢三落四
 คำศัพท์ไทย – จีน

เฟือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
 พจนานุกรมไทย

กะป้ำกะเป๋อ

หมายถึงว. เลอะ ๆ เทอะ ๆ, หลง ๆ ลืม ๆ, ป้ำเป๋อ หรือ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เผลอไผล

หมายถึง[-ไผฺล] ก. หลง ๆ ลืม ๆ, ลืมตัวไปชั่วขณะ, เลินเล่อ.
 พจนานุกรมไทย

เลอะเลือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ฟั่นเฟือน, เช่น พอแก่ตัว ความจำเลอะเลือน.
 พจนานุกรมไทย

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

forgetful

แปลว่าขี้หลงขี้ลืม

ADJ
 EN-TH Dictionary