ตัวกรองผลการค้นหา
แปลก,แปลก ๆ
หมายถึง[แปฺลก] ว. แตกต่างไปจากที่เคยคิด เคยรู้ เคยเห็น เป็นต้น เช่น แปลกตา แปลกใจ; ต่าง, เพี้ยนไป, ผิดปรกติ เช่น เป็นคนแปลก.
คำสแลงไทยที่นิยมใช้และพบเห็นบ่อย
ทูลเกล้าฯ อ่านว่าอย่างไร
คำไทยโบราณที่ไม่นิยมใช้ในปัจจุบัน
รวม "คำศัพท์เรียกแฟน" ภาษาอังกฤษ
quirky
แปลว่าซึ่งแปลกๆ
แปลกๆ
ภาษาเกาหลี엉뚱하다
whimsy
แปลว่าความคิดแปลกๆ, ความต้องการแปลกๆ
แปลก
ภาษาเกาหลี이상하다
อ่านว่าแปฺลก
ภาษาจีน希奇
ของแปลก
ภาษาญี่ปุ่น物珍しい
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นものめずらしい
ภาษาจีน奇怪
be strange
แปลว่าแปลก
no wonder
แปลว่าไม่เห็นแปลก, ไม่น่าแปลก, ไม่น่าประหลาด
strange thing/goods
แปลว่าของแปลก