ตัวกรองผลการค้นหา
แขก แขกที่มา
ภาษาจีน来宾
ที่มาของสำนวนไทย
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
ตำแหน่ง เจ้าคุณพระ ที่มาแต่อดีต ตั้งแต่โบราณ
คำราชาศัพท์คืออะไร มีที่มาจากไหน ใช้อย่างไร
แขก
หมายถึงน. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน.
แขกที่มาก่อน
ภาษาญี่ปุ่น先客
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんきゃく
แขกที่เดินทางผ่าน แขกที่มาทัศนาจร
ภาษาจีน过客
หมายถึงน. คำเรียกชาวอินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน บังกลาเทศ อัฟกานิสถาน เนปาล ชวา มลายู ชาวเอเชียตะวันออกกลางและตะวันออกใกล้ ยกเว้นชาวยิว แอฟริกาเหนือ และ นิโกร.
เป็นแขก
ภาษาจีน做客
ภาษาจีน宾客
ภาษาญี่ปุ่นゲスト
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゲスト
แขกที่มาเต้นรำ
ภาษาจีน舞客
ภาษาเกาหลี하객
ภาษาจีน宾
