ค้นเจอ 75 รายการ

เสียที

หมายถึงก. พลาดท่วงที เช่น คนซื่อเกินไปมักเสียทีคนปลิ้นปล้อน. ว. เสียแรง, เสียโอกาส, เสียเที่ยว, เช่น เสียทีที่มาหาแล้วก็ไม่พบ.

เสียที

หมายถึงคำประกอบท้ายกริยา แสดงความตั้งใจมั่นหมาย เช่น วันนี้มีเวลาว่าง จะได้จัดโต๊ะหนังสือเสียที, คำประกอบท้ายกริยา แสดงความโล่งใจ เช่น เขามานั่งคุยอยู่นานกลับไปเสียที เราจะได้ทำอย่างอื่นบ้าง.

be defeated

แปลว่าเสียที

V

bungle

แปลว่าพลาด, งุ่มง่าม, เสียที

N

พลาดท่า

หมายถึงก. เสียที, เสียรู้.

เพลี่ยงพล้ำ

หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.

หลงเชื่อ,หลงคารม,หลงกล,ถูกหลอก,เสียที

ภาษาญี่ปุ่น騙される

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นだまされる

v

เสร็จ

หมายถึง[เส็ด] ก. จบ, สิ้น, เช่น พอเสร็จงานเขาก็กลับบ้าน; (ปาก) สมใจหมาย เช่น ถ้าเขาเชื่อเรา เขาก็เสร็จเราแน่; เสียที, เสียรู้, เช่น ถ้าเราไว้ใจคนขี้โกง เราก็เสร็จเขาแน่; เสียหาย, พัง, เช่น เกิดพายุใหญ่ นาเสร็จไปหลายร้อยไร่; ตาย เช่น ใครที่ป่วยเป็นมะเร็งถึงขั้นนี้แล้ว อีกไม่นานก็เสร็จแน่; เกิดผลร้าย เช่น ขืนเสนอเรื่องนี้ขึ้นไป มีหวังเสร็จแน่. ว. แล้ว เช่น พอพูดเสร็จก็เดินออกไป.

แพ้รู้

หมายถึงก. แพ้ความคิด, เสียที, เสียรู้.

ในที่สุดก็...เสียที,อย่างหวุดหวิด,อย่างหืดขึ้นคอ

ภาษาญี่ปุ่นやっと

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやっと

adv

ขอที,ขอเสียที

หมายถึงก. ห้ามเชิงขอร้อง, ขอให้ละเว้นการกระทำ.

พลาดท่าเสียทีพูดไปก็อายเขา

ภาษาจีน哑巴亏