ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพณี, เวฬุ, ประเพณี, เวณุ, เวสิ,เวสิยา, เวทิ,เวที,เวที, เวณะ, lutist, ประเวณี
เวณิ
หมายถึงน. ผมซึ่งถักปล่อยไว้. (ป., ส.).
พระเวณิ
หมายถึงผมเปีย
เพณี
หมายถึงน. เวณิ, ผมซึ่งเกล้าไว้, สายที่ถัก เช่น อันว่าสร้อยสังวาลเพณี. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป., ส. เวณิ).
ประเพณี
คำบาลีปเวณิ
คำสันสกฤตปฺรเวณิ
ประเวณี
หมายถึงเปียผม ช้องผม
เวณิกา
แปลว่าเกล้าผม มวยผม ผู้ดีดพิณ
หมายถึงน. สิ่งที่นิยมถือประพฤติปฏิบัติสืบ ๆ กันมาจนเป็นแบบแผน ขนบธรรมเนียม หรือจารีตประเพณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).
ปเวณี
หมายถึง[ปะ-] น. ขนบธรรมเนียม, แบบแผน; เชื้อสาย, การเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม. (ป.; ส. ปฺรเวณิ).
หมายถึงน. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).