คำในภาษาไทย

ประเวณี

คำบาลีปเวณิ

คำสันสกฤตปฺรเวณิ

ความหมายเชื้อสาย. (ไทย) การเสพสังวาส

พจนานุกรมไทย ประเวณี หมายถึง:

  1. น. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคําว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทําร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).

 ภาพประกอบ

  • ประเวณี บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ประเวณี คำในภาษาไทย ประเวณี คำบาลี ปเวณิ คำสันสกฤต ปฺรเวณิ ความหมาย เชื้อสาย. (ไทย) การเสพสังวาส

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ปฏิการ ปฏิกิริยา ปฏิภาค ปฏิวัติ ปฐวี ประติมากรรม ประวัติ ประสูติ ประเพณี ปราจีน ปราชัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ