ค้นเจอ 87 รายการ

เปลี่ยว

หมายถึง[เปฺลี่ยว] น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย. ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย).

เปลี่ยว

อ่านว่าเปฺลี่ยว

เปลี่ยว

หมายถึงว. ว้าเหว่ เช่น เปลี่ยวใจ; ห่างไกลผู้คน เช่น ทางเปลี่ยว, ไม่มีผู้คนไปมา เช่น เวลากลางคืนถนนสายนี้เปลี่ยว.

เปลี่ยว

ภาษาจีน偏僻

เปลี่ยว

ภาษาจีน僻静

เปลี่ยว

ภาษาจีน无人烟

เปลี่ยว เปล่าเปลี่ยว

ภาษาจีน荒凉

young

แปลว่าเปลี่ยว

ADJ

desolate

แปลว่าเปลี่ยว

V

desolate

แปลว่าเปลี่ยว

ADJ

วิธุระ

หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).

เหว่

หมายถึง[เหฺว่] ว. เปล่า, เปลี่ยว, เช่น เหว่ใจ.