ผลการค้นหา

เบียดเบียน

หมายถึงก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.

เบียดเบียน

ภาษาจีน侵扰

เบียดเบียน

ภาษาจีน损害

exploit

แปลว่าเบียดเบียน

rapacious

แปลว่าแย่งชิง, ช่วงชิง, เบียดเบียน

รันทำ

หมายถึงก. ยํ่ายี, เบียดเบียน.

ประทุษ

หมายถึง[ปฺระทุด] ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. (ส.).

hurting

แปลว่าซึ่งทำร้าย, ซึ่งเบียดเบียน

ข่มเหงคะเนงร้าย

หมายถึงรังแกเบียดเบียน

ไม่มีอะไรเลย ไม่มีใครเบียดเบียน

ยายี

หมายถึงก. เบียดเบียน, รบกวน.

ย่ำยี

หมายถึงก. เบียดเบียน เช่น ย่ำยีศาสนา, บีบคั้น, ข่มเหง, เช่น ย่ำยีจิตใจ, บดขยี้ เช่น ยกกองทัพไปย่ำยีประเทศอื่น.