ผลการค้นหา

เถระ

อ่านว่าเถ-ระ

เถระ, เถรี

คำบาลีเถร, เถรี

คำสันสกฤตสฺถวิร, สฺถวิรา

เถร,เถร-,เถระ

หมายถึง[เถน, เถระ-] น. พระผู้ใหญ่ ตามพระวินัยกำหนดว่า พระมีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป เรียกว่า พระเถระ. (ป.).

ผู้ใดมีความสัตย์ มีธรรม มีความไม่เบียดเบียน มีความสำรวม และมีความข่มใจ ผู้นั้นแลชื่อว่าผู้มีปัญญา หมดมลทิน เขาเรียกท่านว่า เถระ

เถรี

หมายถึงน. พระเถระผู้หญิง. (ป.).

อนุเถระ

หมายถึงน. พระเถระชั้นผู้น้อย. (ป.).

เถรานุเถระ

หมายถึงน. พระเถระผู้ใหญ่ผู้น้อย. (ป.).

เถรวาท

หมายถึง[เถระวาด] น. ลัทธิที่ถือตามคติซึ่งพระเถระพุทธสาวกได้ทำสังคายนาไว้, หินยาน หรือ ทักษิณนิกาย ก็ว่า. (ป.).

พ.ส.ธ.

ย่อมาจากโรงเรียนพระสุธรรมยานเถระวิทยา จังหวัดอุทัยธานี

เถรภูมิ

หมายถึง[เถระพูม] น. ขั้นหรือชั้นแห่งพระเถระ, ทางคณะสงฆ์จัดภิกษุเป็น ๓ ชั้น ชั้นต้น คือ นวกภูมิ (ชั้นใหม่) มีพรรษาตํ่ากว่า ๕ ชั้นกลาง คือ มัชฌิมภูมิ (ชั้นกลาง) มีพรรษาตั้งแต่ ๕ ถึง ๙ และชั้นสุดคือ เถรภูมิ (ชั้นพระเถระ) มีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป.

สังฆราช

หมายถึง[-ราด] น. ตำแหน่งพระมหาเถระผู้เป็นใหญ่สูงสุดในสังฆมณฑล. (ป.).

แม่กองบาลีสนามหลวง

หมายถึงน. พระเถระผู้มีหน้าที่รับผิดชอบในการสอบไล่พระปริยัติธรรม แผนกบาลีของคณะสงฆ์.