พุทธสุภาษิต
ผู้ใดมีความสัตย์ มีธรรม มีความไม่เบียดเบียน มีความสำรวม และมีความข่มใจ ผู้นั้นแลชื่อว่าผู้มีปัญญา หมดมลทิน เขาเรียกท่านว่า เถระ
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
กามมีความคับแค้นเป็นราก มีทุกข์เป็นผล คนผู้มีสติ มีความเจริญทุกเมื่อ จงมีความพยายามในหน้าที่ของตน ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้มีความรู้ในทางที่ชั่ว เป็นผู้เสื่อม ผู้มีความรู้ในทางที่ดี เป็นผู้เจริญ ผู้ใดไม่มีกามอยู่ ผู้ใดไม่มีตัณหา และผู้ใดข้ามความสงสัยได้, ผู้นั้นย่อมมีความพ้น ที่ไม่แปรผันเป็นอย่างอื่นอีก ภิกษุผู้เห็นโทษในกาม มีความประพฤติประเสริฐ ปราศจากตัณหา มีสติทุกเมื่อ พิจารณาแล้ว ดับกิเลสแล้ว ย่อมไม่มีความหวั่นไหว สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นล้วนมีความดับไปเป็นธรรมดา เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม เมื่อมีความมัวเมา ก็เกิดความประมาท โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน
