ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผงอน, turn, เซี่ยว, mon-, เสี่ยว, เตียว, เกียง, mono-, เขียว, เกียจ
เกี้ยว
ภาษาจีน扁食
ภาษาจีน; 缠
หมายถึงน. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มีลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง). ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.
หมายถึงน. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).
ภาษาเกาหลี만두
ภาษาจีน轿
ภาษาจีน调情
cart
แปลว่าเกี้ยว
ภาษาจีน系
ภาษาจีน轿子
palankeen
แปลว่าเกี้ยว, แคร่, เสลี่ยง, คานหาม
นาคเกี้ยวกระหวัด
อ่านว่านาก-เกี้ยว-กฺระ-หฺวัด