คำศัพท์ภาษาไทย

เกี้ยว

ภาษาจีน调情

คำอ่าน [tiáo qíng]

ภาษาจีน轿子

คำอ่าน [jiào zi]

ภาษาจีน轿

คำอ่าน [jiào ]

ภาษาจีน系

คำอ่าน [xì]

ภาษาจีน扁食

คำอ่าน [biǎn shí]

ภาษาจีน; 缠

คำอ่าน [chán]

พจนานุกรมไทย เกี้ยว หมายถึง:

น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สําหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มีลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง). ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.
น. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).

ภาพประกอบเกี้ยว

คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ขอความรัก, เกี้ยว ส่งเกี้ยวไปรับเจ้าสาว เกี้ยว (ที่ประดับสวยงาม) เกี้ยว, วอ เกี้ยว, เกี้ยวพาราสี เกี้ยวที่เจ้าสาวนั่ง เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เจ้าของ เทศกาลไหว้พระจันทร์ เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน