ผลการค้นหา

มัด (สิ่งของ)

ภาษาจีน把子

มัด

หมายถึงก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.

มัด

ภาษาจีน捆绑

มัด

ภาษาจีน绑

มัด

ภาษาเกาหลี결속하다, 묶다

มัด

ภาษาจีน捆扎

มัดให้ด้วย

ภาษาพม่าခ်ီေပးပါ

มัด

ภาษาจีน捆

bind

แปลว่ามัด

bundle

แปลว่ามัด

crowd

แปลว่ามัดรวมกัน

สิ่งของ

หมายถึงน. วัตถุต่าง ๆ เช่น ก่อนลงจากรถควรตรวจสิ่งของให้ครบถ้วน, ของ หรือ ข้าวของ ก็ว่า.