คำศัพท์ภาษาไทย

มัด

ภาษาจีน捆绑

คำอ่าน [kǔn bǎng]

ภาษาจีน捆

คำอ่าน [kǔn]

ภาษาจีน绑

คำอ่าน [bǎng]

ภาษาจีน捆扎

คำอ่าน [kǔn zhā]

พจนานุกรมไทย มัด หมายถึง:

  1. ก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.

 ภาพประกอบ

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.เงื่อน 2.มัด, ผูก ผูก มัด (พื้น) 1.ใช้หญ้าห่อ, 2.ศัพท์บอกจำนวน, นั่นก็คือถ้วยชามที่ใช้เชือกหญ้าผูกมัด1 มัด มณฑลใจกลาง, นั่นคือ เดิมหมายถึงบริเวณเหอหนานทั้งนี้เพราะมณฑลนี้มีตำแหน่งอยู่กลางประเทศในสมัยนั้น มอบ(งาน)ให้ทำ มัด ผูก มัด,พัน มัด (สิ่งของ) มีน้ำใจ มุมานะพยายามให้ได้มาซึ่งหรือให้บรรลุถึงซึ่ง ชิง ช่วงชิง ถกเถียง โต้เถียง ทะเลาะ วิวาท ขาด ห่อ, มัด, ผูก(สัมภาระเดินทาง), พันแผล(การห่อเพื่อปิดบาดแผล) เอาเชือกพันสอดสิ่งของแล้วผูกปมหรือเงื่อน ผูก มัด

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน