ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผู้พิพากษา, judge, ทัณฑกร, พิพากษา, วิพากษ์, magistrate
ผู้พิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.
judge
แปลว่าผู้พิพากษา
ภาษาเกาหลี판사
magistrate
pretor
แปลว่าผู้พิพากษาสมัยกรุงโรมโบราณ, ขุนนางผู้ปกครองคนหนึ่งของกรุงโรม
ภาษาจีน审判官
Chief Justice
แปลว่าผู้พิพากษาหัวหน้าศาล
chief justice
แปลว่าผู้พิพากษาสูงสุด
ภาษาญี่ปุ่น裁判官
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさいばんかん
ภาษาจีน判官
ผู้พิพากษาสมทบ
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.