ค้นเจอ 19 รายการ

ผู้พิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.

judge

แปลว่าผู้พิพากษา

N

ผู้พิพากษา

ภาษาเกาหลี판사

ผู้พิพากษา

ภาษาเกาหลี판사

magistrate

แปลว่าผู้พิพากษา

N

pretor

แปลว่าผู้พิพากษาสมัยกรุงโรมโบราณ, ขุนนางผู้ปกครองคนหนึ่งของกรุงโรม

N

ผู้พิพากษา

ภาษาจีน审判官

Chief Justice

แปลว่าผู้พิพากษาหัวหน้าศาล

N

chief justice

แปลว่าผู้พิพากษาสูงสุด

N

ผู้พิพากษา

ภาษาญี่ปุ่น裁判官

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさいばんかん

n

ผู้พิพากษา

ภาษาจีน判官

ผู้พิพากษาสมทบ

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.