ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา judge, ทัณฑกร, พิพากษา, วิพากษ์, magistrate
magistrate
แปลว่าผู้พิพากษา
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
สุภาษิตสอนหญิง - สุนทรภู่ [จริงหรือ?]
judge
ทัณฑกร
ผู้พิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.
พิพากษา
หมายถึง(กฎ) ก. ตัดสินคดีโดยศาล, เรียกตุลาการผู้ทำหน้าที่ตัดสินดังกล่าวว่า ผู้พิพากษา, เรียกคำตัดสินนั้นว่า คำพิพากษา. (ส. วิวกฺษา ว่า ความสำคัญ).
ภาษาจีน审判官
bench
ทัณฑธร
ภาษาญี่ปุ่น裁判官
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさいばんかん
ภาษาจีน判官
ภาษาเกาหลี판사