ค้นเจอ 26 รายการ

ประเวณี

ภาษาจีน性交

ประเวณี

หมายถึงน. การเสพสังวาส, การร่วมรส, ในคำว่า ร่วมประเวณี; ประเพณี เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย). ก. ประพฤติผิดเมียผู้อื่น เรียกว่า ล่วงประเวณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).

ประเวณี

คำบาลีปเวณิ

คำสันสกฤตปฺรเวณิ

have a sexual intercourse

แปลว่าประเวณี

V

sexual intercourse

แปลว่าประเวณี

N

รวมเพศ,เอากัน,เพศสัมพันธ์,ประเวณี

ภาษาญี่ปุ่น性交する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいこうする

v

commit adultery

แปลว่าผิดประเวณี

V

pro

แปลว่าการขายตัว, การขายประเวณี

SL

หญิงที่ขายประเวณี

ภาษาญี่ปุ่น売笑婦

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นばいしょうふ

n

การขายประเวณี,การค้ากาม

ภาษาญี่ปุ่น売春

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นばいしゅん

n

ดอกทอง

หมายถึงหญิงใจง่ายในทางประเวณี (ใช้เป็นคำด่า)

adulterer

แปลว่าชู้, ผู้ที่เป็นชู้, ผู้ทำผิดประเวณี

N