ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บ๊วย
บ๊วย
บ๊วยแดง,สีบ๊วยแดง
ภาษาญี่ปุ่น紅梅
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうばい
บ๊วยเค็ม
ภาษาจีน乌梅
หมายถึง(ปาก) ว. ที่สุดท้าย, ล้าหลังที่สุด. (จ.).
บ๊วยเค็ม,บ๊วยดอง
ภาษาญี่ปุ่น梅干
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうめぼし
ภาษาจีน咸梅
ภาษาจีน草果
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Myrica rubra Sieb. et Zucc. ในวงศ์ Myricaceae ผลกลม ผิวขรุขระ สุกสีแดงคลํ้า กินได้ รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Prunus mume Sieb. et Zucc. ในวงศ์ Rosaceae ผลกลมแบน มีขน ผลสุกสีเหลือง รสเปรี้ยวจัดและขม ดองเกลือแล้วกินได้.
ภาษาญี่ปุ่น梅干し
ภาษาญี่ปุ่น梅
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうめ