ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัพพาช, บัพพาชน์
บัพพาชนียกรรม
หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).
อ่านว่าบับ-พา-ชะ-นี-ยะ-กำ
หมายถึงกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่ (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).
บัพพาช
หมายถึง[บับพาด] (แบบ) ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. ปพฺพาช).
อ่านว่าบับ-พาด
บัพพาชน์
หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).