คำในภาษาไทย

บัพพาช

อ่านว่าบับ-พาด

พจนานุกรมไทย บัพพาช หมายถึง:

  1. [บับพาด] (แบบ) ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล. (ม. คําหลวง วนปเวสน์). (ป. ปพฺพาช).

 ภาพประกอบ

  • บัพพาช อ่านว่า?, คำในภาษาไทย บัพพาช อ่านว่า บับ-พาด

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

บดินทร์ บท- บทบงกช บทภาชน์ บทรัช บทามพุช บทเรศ บพิธ บัณฑุกัมพล บำราศ บิณฑบาต บโทน

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น