ค้นเจอ 8,379 รายการ

ตัวบุ้ง

ภาษาญี่ปุ่น毛虫

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけむし

n

บุ้ง

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม.

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อหนอนผีเสื้อหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น วงศ์ Arctiidae, Lymantriidae, Lasiocampidae มีขนปกคลุมเต็มลำตัว เมื่อถูกเข้าจะปล่อยนํ้าพิษทำให้เกิดอาการแสบร้อนและคัน เมื่อเจริญวัยจะเปลี่ยนเป็นดักแด้และฟักออกมาเป็นผีเสื้อกลางคืน, ร่าน ก็เรียก.

บุ้ง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea aquatica Forssk. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวนํ้า ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดกินได้ เรียก ผักบุ้ง, พันธุ์ดอกขาวเรียก ผักบุ้งจีน, ราชาศัพท์เรียก ผักทอดยอด.

บุ้ง

ภาษาจีน毛毛虫

บุ้ง

caterpillar

แปลว่าบุ้ง

N

บุ้ง(ผัก)

ภาษาจีน毛虫

hod

แปลว่าบุ้งกี๋

N

บุ้งกี๋

ภาษาจีน粪箕子

บุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, ปุ้งกี๋ ก็ว่า.

บุ้งกี๋

ภาษาจีน