ค้นเจอ 4,322 รายการ

ตะบันหน้า

ภาษาจีน用拳击脸

ตะบัน

ภาษาจีน

ตะบัน

หมายถึงน. เครื่องตำหมากของคนแก่ มีรูปคล้ายกระบอก โดยมากทำด้วยทองเหลือง มีลูกตะบันสำหรับตำ และมีดากอุดก้น. (เทียบ ข. ตฺบาล่). ก. ทิ่มหรือแทงกดลงไป, กระทุ้ง; (ปาก) ดึงดัน เช่น ตะบันเถียง. ว. คำประกอบกริยาหมายความว่า ไม่มียับยั้ง, เรื่อยไป, เช่น เที่ยวตะบัน เถียงตะบัน.

ตะบัน

ภาษาจีน小铜臼

punch

แปลว่าตะบัน

V

be persistent

แปลว่าตะบัน

V

orange mangrove

แปลว่าตะบัน

N

ตะบัน

ภาษาจีน; 刺

ตะบัน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Xylocarpus rumphii (Kostel.) Mabb. ในวงศ์ Meliaceae ขึ้นตามโขดหินชายทะเล.

pound

แปลว่าตะบัน

V

metal tube or mortar used in combination with a pestle in shredding betel leaves and areca nuts for chewing

แปลว่าตะบัน

N

persistently

แปลว่าตะบัน

ADV