ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขจุย, ขัย, ขย,ขย-, scaly residue, ปล่อย, สามเขี้ยว, ขี้คุย, ขยุย, ขาย, งุย
ขุย
หมายถึงน. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด.
ภาษาจีน皮肤起皮
ขวย
หมายถึงขุยรุงรัง,เป็นขุย
be flaky
แปลว่าเป็นขุย
scaly residue
แปลว่าขุย
tease out
แปลว่าทำให้เป็นปุย, ทำให้เป็นขุย
ด.ข.ว.
ย่อมาจากโรงเรียนดงขุยวิทยาคม จังหวัดเพชรบูรณ์
cropping
แปลว่าการตัดเล็มขุยขนหน้าผืนผ้า
รังแค
หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.
ขี้รังแค
หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้ลม หรือ รังแค ก็เรียก.
ขี้ลม
หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ รังแค ก็เรียก.
เอือด
หมายถึงว. ชื้น เช่น เกลือเอือด ผ้าเอือด. (ถิ่น-อีสาน) น. ดินที่มีธาตุเกลือปนอยู่และขึ้นเป็นขุยขาวที่หน้าดิน.