ผลการค้นหา

ขุย

หมายถึงน. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด.

ขุย

ภาษาจีน皮肤起皮

ขวย

หมายถึงขุยรุงรัง,เป็นขุย

be flaky

แปลว่าเป็นขุย

scaly residue

แปลว่าขุย

tease out

แปลว่าทำให้เป็นปุย, ทำให้เป็นขุย

ด.ข.ว.

ย่อมาจากโรงเรียนดงขุยวิทยาคม จังหวัดเพชรบูรณ์

cropping

แปลว่าการตัดเล็มขุยขนหน้าผืนผ้า

รังแค

หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.

ขี้รังแค

หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้ลม หรือ รังแค ก็เรียก.

ขี้ลม

หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ รังแค ก็เรียก.

เอือด

หมายถึงว. ชื้น เช่น เกลือเอือด ผ้าเอือด. (ถิ่น-อีสาน) น. ดินที่มีธาตุเกลือปนอยู่และขึ้นเป็นขุยขาวที่หน้าดิน.