คำศัพท์ภาษาไทย

ขุย

ภาษาจีน皮肤起皮

คำอ่าน [pí fū qǐ pí]

พจนานุกรมไทย ขุย หมายถึง:

  1. น. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด.

 ภาพประกอบ

  • ขุย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ขุย ภาษาจีน 皮肤起皮 คำอ่าน [pí fū qǐ pí]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ขยิบตาให้ บุ้ยใบ้เป็นสัญญาณให้ ขอ, ขอร้อง, วิงวอน ของหลวง ของหลวง, ของรัฐบาล ของใช้, เครื่องมือ,เครื่องมือเครื่องใช้,มีเพรียบพร้อม จัดให้ ,เตรียม ขอให้เป็น..เท่านั้นแหละถ้าเป็น ขาดลงกลางคัน หยุดชะงักลง กลางคัน ขายทุ่มตลาด, ขายตีตลาด,ทุ่มสินค้าตีตลาด ขุนนางผู้ชันสูตรศพในสมัยโบราณ ขโมยกิน ข้อคิดเห็น วิธีการ ข้ออธิบายความหมายของคำศัพท์ในความหมายหนึ่งของพจนานุกรม

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น