ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไพรบูลย์, ไพบูลย์, วิบูล
ไพบูลย์
หมายถึงน. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. (ส. ไวปุลฺย; ป. เวปุลฺล).
ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์
ภาษาจีน富裕
ภาษาจีน昌盛
ภาษาจีน慷慨
คำบาลีเวปุลฺลํ
คำสันสกฤตไวปุลฺย
ถ้าพึงเห็นสุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย ผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์ ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย
ส.ว.ย.
ย่อมาจากโรงเรีนสุขไพบูลย์วิริยะวิทยา จังหวัดนครราชสีมา
ภาษาจีน丰富
ส.บ.
ย่อมาจากโรงเรียนสุวรรณไพบูลย์ จังหวัดปัตตานี
ร่วมวงศ์ไพบูลย์
หมายถึงก. ร่วมเป็นพวกเดียวกัน เช่น ร่วมวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา; (ปาก) ร่วมทำด้วย.
ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา ทั้งโดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์