ผลการค้นหา

ไพบูลย์

หมายถึงน. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. (ส. ไวปุลฺย; ป. เวปุลฺล).

ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์

ไพบูลย์

ภาษาจีน富裕

ไพบูลย์

ภาษาจีน昌盛

ไพบูลย์

ภาษาจีน慷慨

ไพบูลย์

คำบาลีเวปุลฺลํ

คำสันสกฤตไวปุลฺย

ถ้าพึงเห็นสุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย ผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์ ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย

ส.ว.ย.

ย่อมาจากโรงเรีนสุขไพบูลย์วิริยะวิทยา จังหวัดนครราชสีมา

ไพบูลย์

ภาษาจีน丰富

ส.บ.

ย่อมาจากโรงเรียนสุวรรณไพบูลย์ จังหวัดปัตตานี

ร่วมวงศ์ไพบูลย์

หมายถึงก. ร่วมเป็นพวกเดียวกัน เช่น ร่วมวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา; (ปาก) ร่วมทำด้วย.

ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา ทั้งโดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์