ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไพรบูลย์, ไพบูลย์, วิบูล
ไพบูลย์
หมายถึงน. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. (ส. ไวปุลฺย; ป. เวปุลฺล).
ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์
ภาษาจีน富裕
ภาษาจีน昌盛
ภาษาจีน慷慨
คำบาลีเวปุลฺลํ
คำสันสกฤตไวปุลฺย
ภาษาจีน丰富
ร่วมวงศ์ไพบูลย์
หมายถึงก. ร่วมเป็นพวกเดียวกัน เช่น ร่วมวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา; (ปาก) ร่วมทำด้วย.
ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา ทั้งโดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์
เกริกไพบูลย์
แปลว่าผู้เปี่ยมไปด้วยความเด่นดัง
ภาษาจีน富足
ภาษาจีน富强