ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เดียรถีย์
อัญเดียรถีย์
อ่านว่าอัน-เดีย-ระ-ถี
เดียรถีย์
หมายถึง[-ระถี] น. นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล. (ส. ตีรฺถิย; ป. ติตฺถิย).
อัญดิตถีย์,อัญเดียรถีย์
หมายถึง[-ดิดถี, -เดียระถี] น. พวกที่มีความเชื่อถืออย่างอื่น, พวกนอกพระพุทธศาสนา. (ป. อญฺติตฺถิย; ส. อนฺย + ตีรฺถฺย).
อ่านว่าเดียน-ระ-ถี