ผลการค้นหา

ลมเฉื่อย

หมายถึงน. ลมที่พัดเรื่อย ๆ, ลมที่พัดช้า ๆ.

ความเฉื่อย

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไปหรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสมํ่าเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป. (อ. inertia).

เฉื่อย,เฉื่อย,เฉื่อย ๆ

หมายถึงว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทำงานเฉื่อย ๆ.

passive

แปลว่าเฉื่อย

inert gas

แปลว่าแก๊สเฉื่อย

inaction

แปลว่าความเฉื่อยชา, ความเกียจคร้าน

inactive

แปลว่าเกียจคร้าน, ขี้เกียจ, เฉื่อยชา

inertia

แปลว่าความเฉื่อย, แรงเฉื่อย

dead

แปลว่าซึ่งไม่เคลื่อนไหว, แน่นิ่ง, ซึ่งหยุดนิ่ง, ซึ่งไม่ไหวติง, ซบเซา, เฉื่อยชา, นิ่ง

listless

แปลว่าไม่มีชีวิตชีวา, ไม่ร่าเริง, ไม่สนุกสนาน, ไม่กระตือรือร้น, เฉื่อยชา, เซื่องซึม, ไม่เอาใจใส่, เมินเฉย

unhurriedly

แปลว่าอย่างเรื่อยเฉื่อย, อย่างไม่รีบเร่ง, อย่างตามสบาย, อย่างใจเย็น

phlegmatic

แปลว่าเฉื่อยชา, ไร้อารมณ์, เนือย, เย็นชา