ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อภิ, อภินิหาร, อภิชนาธิปไตย, อภิเนษกรมณ์
อภิ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).
ภาษาจีน表示
ภาษาจีน格外
ภาษาจีน前缀
ภาษาจีน非常
ภาษาจีน“超
ภาษาจีน极