ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ยุค, ฤดู, พุทธันดร, period, ยุค, สมัย, ปาง, ขณะ, era, age, สมัย
สมัย
หมายถึง[สะไหฺม] น. เวลา, คราว, เช่น สมัยโบราณ สมัยกลาง สมัยปัจจุบัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาล เป็น กาลสมัย. (ป., ส.).
สุภาษิตไทย รู้ไว้ ไม่ล้าสมัย
ล้ำยุค,ล้ำสมัย
หมายถึงว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.
อภิสมัย
หมายถึง[อะพิสะไหฺม] น. ความตรัสรู้, ความบรรลุ, การถึง, ใช้ในคำว่า ธรรมาภิสมัย. (ป., ส.).
อักษรสมัย
หมายถึง[อักสอนสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ส.).
passe
แปลว่าพ้นสมัย
outmoded
จีวรกาลสมัย
หมายถึง(แบบ) น. คราวที่เป็นฤดูถวายจีวร (งวดที่ ๑ ตั้งแต่วันมหาปวารณา คือ วันแรมคํ่าหนึ่งเดือน ๑๑ ถึงวันเพ็ญเดือน ๑๒, งวดที่ ๒ ตั้งแต่วันมหาปวารณาไปจนหมดฤดูหนาว, งวดที่ ๑ เป็นของพระที่มิได้กรานกฐิน, งวดที่ ๒ เป็นของพระที่กรานกฐินแล้ว). (ป.).
daybreak
แปลว่าปัจจุสมัย
session
แปลว่าสมัย
period
ultramodern
แปลว่าล้ำสมัย
orthography rule
แปลว่าอักขรสมัย
