ผลการค้นหา

ผู้พิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.

judge

แปลว่าผู้พิพากษา

apparitor

แปลว่าผู้ช่วยผู้พิพากษาในศาล

habeas corpus

แปลว่าหมายศาลที่เรียกตัวบุคคลให้มาปรากฏต่อหน้าผู้พิพากษาหรือศาล

การพิพากษาของศาลชั้นต้น,การทดลองครั้งแรก

ภาษาญี่ปุ่น一審

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいっしん

การสรุปเหตุผลสนับสนุนการฟ้องของอัยการก่อนขอให้ศาลพิพากษาลงโทษ

ภาษาญี่ปุ่น論告

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นろんこく

การตัดสินพิพากษาคดีแบบเปิดเผย

ภาษาญี่ปุ่น公判

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうはん

สั่ง,พิพากษา

ภาษาญี่ปุ่น言い渡す

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいいわたす

การยอมรับคำพิพากษา

ภาษาญี่ปุ่น服罪

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふくざい

เจ้าหน้าที่ในกระบวนการยุติธรรม,คณะผู้พิพากษา,กระบวนการยุติธรรม

ภาษาญี่ปุ่น司直

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしちょく

คำพิพากษา, คำตัดสิน

ภาษาจีน判词

กลับคำพิพากษา

ภาษาจีน平反