ค้นเจอ 29 รายการ

ใช้กำลังประทุษร้าย

หมายถึง(กฎ) ก. ทำการประทุษร้ายแก่กายหรือจิตใจของบุคคล ไม่ว่าจะทำด้วยใช้แรงกายภาพหรือด้วยวิธีอื่นใด และหมายความรวมถึงการกระทำใด ๆ ซึ่งเป็นเหตุให้บุคคลหนึ่งบุคคลใดอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ ไม่ว่าจะโดยใช้ยาทำให้มึนเมา สะกดจิต หรือใช้วิธีอื่นใดอันคล้ายคลึงกัน.

ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวแท้

injure

แปลว่าประทุษร้าย

V

วางแผนประทุษร้าย

ภาษาจีน谋害

ประทุษร้าย

หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.

ผู้ก่อความเสียหาย,ผู้ก่อความเดือดร้อน,ผู้ประทุษร้าย

ภาษาญี่ปุ่น加害者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかがいしゃ

n

ฆ่า ประหาร ประทุษร้ายต่อชีวิต

ภาษาจีน

สมถกรรมฐาน

หมายถึงอุบายสงบใจ ใจที่มีราคะความกำหนัด โทสะความประทุษร้ายและโมหะความลุ่มหลง กิเลสสามตัวนี้ทำให้ใจวุ่นวาย ไม่สงบ ถ้าอยากให้สงบต้องเอาสมถกรรมฐานมาข่มไว้ การเจริญธรรมอย่างนี้เรียก เจริญสมถกรรมฐาน.

คนมีปัญญาทราม ย่อมทำความประทุษร้าย

ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมผ่านพ้นศัตรูทั้งปวง

maltreatment

แปลว่าการทารุณ, การกระทำผิด, การประทุษร้าย, การปฏิบัติไม่ดี

N

nonce

แปลว่าผู้ประทุษร้ายทางเพศ (โดยเฉพาะกับเด็ก)

SL