ค้นเจอ 320 รายการ

บิด

หมายถึงก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น บิดข้อความ; หลีกเลี่ยงเพราะความเกียจคร้านเป็นต้น เช่น บิดงาน บิดการ, เอานิ้วมือบีบเนื้ออย่างแรงทำนองแหนบแล้วหมุน เช่น บิดเนื้อ บิดหู; กิริยาที่ปลากัดปลาเข็มเอาปากต่อปากกัดกันจนติดแล้วกลับตัวไปมา. น. ลักษณนามเรียกอาการที่ปลากัดปลาเข็มเอาปากต่อปากกัดกันแล้วกลับตัวไปมาเช่นนั้นแต่ละยกว่า บิดหนึ่ง ๒ บิด.

บิตุรงค์

หมายถึง(กลอน) น. พ่อ. (ป. ปิตุ + องฺค).

บิตุลานี

หมายถึง(แบบ) น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป. ปิตุลานี).

บิวเรตต์

หมายถึงน. หลอดแก้วยาว ปลายล่างมีลูกบิดให้ปิดเปิดได้ ข้างหลอดมีขีดบอกปริมาตรสำหรับวัดของเหลวที่ไขออก ใช้ประโยชน์ในการวิเคราะห์ทางเคมี. (อ. burette).

wrest

แปลว่าบิด, ไข, ขึ้นสายไฟ

บิดา

คำบาลีปิตา

คำสันสกฤตปีตฺฤ

nicked

แปลว่าบิ่น

ADJ

be/get nicked

แปลว่าบิ่น

V

stretch

แปลว่าบิดขี้เกียจ

V

father

แปลว่าบิดา

N

stool

แปลว่าบิฐ

N

writhe

แปลว่าบิดเบี้ยว

V