หลักการสื่อสารกันของมนุษย์
ในการติดต่อสื่อสารกันระหว่างมนุษย์กับมนุษย์นั้น มนุษย์ก็จะใช้วิธีการต่าง ๆ ซึ่งทำให้อีกฝ่ายหนึ่งรับรู้ความหมายของอีกฝ่ายหนึ่ง การติดต่อสื่อสารกันเป็นกระบวนการของมนุษย์ที่ใช้สำหรับการแลกเปลี่ยน ความรู้ ความรู้สึก ความคิดเห็น อารมณ์ ความต้องการ ทัศนคติ และประสบการณ์ซึ่งกันและกัน วันนี้เราจะนำหลักการเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการสื่อสารมาให้ผู้อ่านได้ศึกษา
ภาษาที่ใช้ในการสื่อสารกันของมนุษย์
ภาษาที่เราใช้ในการติดต่อสื่อสารของมนุษย์เราคือ สิ่งที่เรียกว่า อวัจนภาษา
อวัจนภาษา คืออะไร
สิ่งสำคัญของการสื่อสารคือ
- ก. ผู้ส่งสาร
- ข. ผู้รับสาร
- ค. สาร
ในปัจจุบันเครื่องมือสื่อสารที่มีอานุภาพมากที่สุดในโลกคือ การพูด เราควรปฏิบัติตนในการสื่อสารด้วยการพูดดังต่อไปนี้
- ก. สนทนาในเรื่องที่เหมาะแก่กาลเทศะ
- ข. ไม่ควรพูดส่อเสียดคู่สนทนา และนินทาลับหลัง
- ค. ไม่สนทนาก้าวก่ายในเรื่องส่วนตัวของคู่สนทนา
- ง. ไม่ควรพูดแต่เรื่องส่วนตัว
วิธีการพูดสื่อสารในกลุ่มคน หรือต่อหน้าที่ประชุมที่ถูกต้องคือ น้ำเสียงแจ่มใสชัดเจน ใช้ระดับเสียงพอเหมาะ ในเรื่องผลสัมฤทธิ์ในการพูด เราควรนึกถึง
- ก. รสนิยมของผู้ฟัง
- ข. ความสนใจของผู้ฟัง
- ค. ประสบการณ์ของผู้ฟัง
- ง. วัยของผู้ฟัง
การฟังพระธรรมเทศนา คำสั่งสอน โอวาท โต้วาที และบทกวี เป็นการฟังในรูปแบบ การฟังเพื่อให้ได้ข้อคติชีวิต และความจรรโลงใจ มารยาทที่ไม่ควรกระทำในที่ประชุมคือ
- ก. ป้องปากกระซิบกระซาบ
- ข. แสดงกิริยาอาการโห่ฮา
- ค. ไม่สบตากับผู้พูด
- ง. พูดคุยเสียงดังจอแจ
การหาความหมายของคำศัพท์เป็นการอ่านเพื่อเก็บความรู้
หลังจากที่อ่านจบแล้วหวังว่าหลักความรู้เล็กน้อยในบทความนี้คงจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน