ผลการค้นหา

เชื่อม* *เชื่อม *เชื่อม*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 67 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เอื่อย,เอื่อย ๆ, เร่อ, เรื่อย,เรื่อย ๆ, ฉะเฉื่อย, ระเรื่อย, ซ่อง,ซ่อง,ซ่อง ๆ, เงื่อง,เงื่อง ๆ, สมาน, บรรสาน

สมาน

หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.
 พจนานุกรมไทย

เชื่อม

หมายถึงก. ทำให้ติดเป็นเนื้อเดียวกัน เช่น เชื่อมเหล็ก, ทำให้ประสานกัน เช่น เชื่อมสัมพันธไมตรี.
 พจนานุกรมไทย

ประสาน

หมายถึงก. ทำให้เข้ากันสนิท, เชื่อม.
 พจนานุกรมไทย

เชื่อม

หมายถึงว. มีอาการเงื่องเหงามึนซึมคล้ายเป็นไข้ เช่น เชื่อมซึม.
 พจนานุกรมไทย

เชื่อม

หมายถึงก. ทำของหวานอย่างหนึ่ง โดยเอานํ้าตาลใส่นํ้าตั้งไฟเคี่ยวให้ละลาย แล้วใส่สิ่งที่ต้องการเคี่ยวจนได้ที่ เช่น เชื่อมกล้วย, เคี่ยวนํ้าตาลให้ใสเพื่อประสมกับสิ่งอื่น เช่น วุ้นนํ้าเชื่อม. ว. เรียกนํ้าหวานที่เอานํ้าตาลเคี่ยวให้ใสเพื่อใช้ประสมหรือเคี่ยวกับสิ่งอื่นว่า นํ้าเชื่อม; ใช้ประกอบคำ หวาน หมายความว่า หวานมาก เช่น ตาหวานเชื่อม.
 พจนานุกรมไทย

บรรสาน

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิทกัน, เชื่อม, รัด, ผูกไว้.
 พจนานุกรมไทย

มิทธี

หมายถึง[มิด-] ว. ท้อแท้, เชื่อมซึม. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

บัดกรี

หมายถึง[บัดกฺรี] ก. เชื่อมหรือประสานโลหะให้ติดกัน.
 พจนานุกรมไทย

ช่องแคบ

หมายถึงน. ทางนํ้ายาวที่อยู่ระหว่างแผ่นดินหรือเกาะ เชื่อมต่อทะเลทั้ง ๒ ข้าง.
 พจนานุกรมไทย

สอปูน

หมายถึงก. นำปูนสอมาเชื่อมอิฐหรือหินให้ติดกัน.
 พจนานุกรมไทย

มิทธะ

หมายถึง[มิด-] น. ความท้อแท้, ความเชื่อมซึม. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

มุขกระสัน

หมายถึงน. มุขที่เชื่อมระหว่างพระที่นั่งองค์หนึ่งกับอีกองค์หนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด