ค้นเจอ 5,809 รายการ

ถูป,ถูป-

หมายถึง[ถูปะ-] (แบบ) น. เจดีย์ซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชา มีกระดูกของบุคคลที่นับถือเป็นต้น. (ป.).

ถู

หมายถึงก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.

กราง

หมายถึง[กฺราง] ก. ถูไปถูมาด้วยบุ้ง ตะไบ หรือหนังกระเบน.

เอาสีข้างเข้าถู

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ใช้เหตุผล, ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้, เอาข้างเข้าถู ก็ว่า.

ขัด

หมายถึงก. ถูให้เกลี้ยง, ถูให้ผ่องใส, ถูให้ขึ้นเงา, เช่น ขัดขี้ไคล ขัดพื้น.

ถูล,ถูล-

หมายถึง[ถูละ-] (แบบ) ว. อ้วน, พี; หยาบ. (ป.; ส. สฺถูล).

ลับ

หมายถึงก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.

เผือน

หมายถึง(แบบ) ก. ขัดถู เช่น กูก็มิไปยังอย้าวเรือน เผือนถู. (ม. คำหลวง ชูชก).

มรรทนะ

หมายถึง[มัดทะนะ] น. การบด, การถู; การทำให้เจ็บ, การยํ่ายี, การทำลาย. (ส. มรฺทน; ป. มทฺทน).

ธาตุสถูป

หมายถึง[ทาดสะถูบ] น. ธาตุเจดีย์.

ครู่

หมายถึง[คฺรู่] ก. ลาก ถู หรือรู่ไปบนของแข็ง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ