ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แกล้ง, แร้ง, คฤธระ
แสร้ง
หมายถึง[แส้ง] ก. แกล้ง, จงใจทำให้ผิดจากความจริง, จงใจทำ, เช่น รังไรโรยด้วยแป้ง เหมือนนกแสร้งทำรังรวง. (กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน).
แกล้ง
หมายถึง[แกฺล้ง] ก. ทำให้เดือดร้อนรำคาญ เช่น เขาแกล้งฉัน, แสร้ง เช่น เขาแกล้งทำเป็นปวดฟัน, จงใจทำ พูด หรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาเสียหาย อาย เดือดร้อน ขัดข้อง เข้าใจผิด เป็นต้น เช่น ข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดเลยแต่เขาแกล้งใส่ร้าย; (โบ) ตั้งใจ, จงใจ, เช่น แกล้งประกาศแก่สงฆ์. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
ลูกยอ
หมายถึง(ปาก) น. คำแสร้งเยินยอ.
กระฟัดกระเฟียด
หมายถึงว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทำโกรธ.
พรางพรอก
หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.
เอาหูไปนา เอาตาไปไร่
หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.
ออกลาย
หมายถึง(ปาก) ก. เริ่มแสดงความไม่ดีให้ปรากฏหลังจากที่แสร้งทำดีมาแล้ว.
มายา
หมายถึงน. มารยา, การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล. (ป., ส.).
ดัดจริต
หมายถึง[-จะหฺริด] ก. แสร้งทำกิริยาหรือวาจาให้เกินควร.
ทำเป็น
หมายถึงก. แสร้งแสดง เช่น ทำเป็นหลับ; วางท่า เช่น ทำเป็นคุณนาย, ใช้ว่า ทำเป็นว่า ก็มี.
เสียงเล็กเสียงน้อย
หมายถึงน. น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เล็กหรือเบากว่าปรกติในลักษณะออดอ้อนเป็นต้น.