ผลการค้นหา

แน่นอน

หมายถึงว. เที่ยงแท้, จริงแท้.

เที่ยง

หมายถึงว. ตรง เช่น นาฬิกาเดินเที่ยง, แน่นอน เช่น สังขารไม่เที่ยง คือ ไม่แน่นอน; ที่สะท้อนตรงกับความเป็นจริง ในคำว่า กระจกเที่ยง; แน่, แม่นยำ, ในคำว่า มือเที่ยง; เรียกเวลากึ่งกลางของกลางวันที่พระอาทิตย์อยู่ตรงศีรษะว่า เที่ยง หรือ เที่ยงวัน ตรงกับ ๑๒ นาฬิกา, เรียกเวลากึ่งกลางของกลางคืนว่า เที่ยงคืน ตรงกับ ๒๔ นาฬิกา.

สัสต,สัสต-

หมายถึง[สัดสะตะ-] ว. เที่ยง, แน่นอน, คงที่, ถาวร. (ป. สสฺสต; ส. ศาศฺวต).

แหง,แหง,แหง ๆ

หมายถึง[แหฺง, แหฺงแหฺง] (ปาก) ว. แน่, แน่นอน, เช่น ชนะแหง ตายแหง ๆ.

ถ่องแท้

หมายถึงว. ชัดเจนแจ่มแจ้ง, ถูกแน่, แน่นอน.

เที่ยงแท้

หมายถึงว. แน่นอน.

เป็นอันขาด

หมายถึงว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่า แน่นอน, แน่แท้.

มั่น

หมายถึงว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.

เป็นตัวเป็นตน

หมายถึงว. จริงจัง, แน่นอน, ปรากฏชัด, เช่น มีผัวเป็นตัวเป็นตน, เป็นหลักฐาน.

ที่จริง

หมายถึงว. จริง, แท้, แน่นอน. สัน. คำขึ้นต้นประโยคหรือข้อความแสดงถึงความที่ถูกที่ควร, อันที่จริง หรือ ตามที่จริง ก็ว่า.

เจียว

หมายถึงว. เชียว, ทีเดียว, อย่างนั้น, แน่นอน.

แหงแก๋

หมายถึง[แหฺง-] (ปาก) ว. แน่, แน่นอน, สิ้นสงสัย, เช่น ตายแหงแก๋ แพ้แหงแก๋.