ค้นเจอ 60 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อรูปภพ, รูปภพ

อรูปภูมิ

หมายถึง[อะรูบปะพูม] น. อรูปภพ.

อรูป,อรูป-

หมายถึง[อะรูบ, อะรูบปะ-] ว. ไม่มีรูป, ไม่ใช่รูป; ที่เป็นนามธรรม. (ป., ส.).

อรูปภพ

หมายถึง[อะรูบปะพบ] น. ภพของผู้ที่ได้อรูปฌาน ๔, อรูปภูมิ ก็ว่า.

ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-

หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.

อรูปพรหม

หมายถึง[อะรูบปะพฺรม] น. เทพในพรหมโลกตามคติพระพุทธศาสนา เป็นจำพวกไม่มีรูป มี ๔ ชั้น, คู่กับ รูปพรหม. (ดู พรหม, พรหม-).

ไว้ภูมิ

หมายถึงก. ทำท่าเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้สูง.

ภูมิ

หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.

ภูมิ

หมายถึง[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.

อรูปฌาน

หมายถึง[อะรูบปะชาน] น. ฌานมีอรูปธรรมเป็นอารมณ์ มี ๔ คือ ๑. อากาสานัญจายตนะ (กำหนดที่ว่างหาที่สุดมิได้เป็นอารมณ์) ๒. วิญญาณัญจายตนะ (กำหนดวิญญาณหาที่สุดมิได้เป็นอารมณ์) ๓. อากิญจัญญายตนะ (กำหนดภาวะที่ไม่มีอะไร ๆ เป็นอารมณ์) ๔. เนวสัญญานาสัญญายตนะ (ภาวะมีสัญญาก็ไม่ใช่ ไม่มีสัญญาก็ไม่ใช่).

ไล่ภูมิ

หมายถึงก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.

จตุรภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. ภูมิ ๔ คือ ๑. กามาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในกามภพ ๒. รูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในรูปภพ ๓. อรูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในอรูปภพ ๔. โลกุตรภูมิ ภูมิอันพ้นจากโลก.

ภูมิอากาศ

หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ