ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หูหนัก, ผนวก, หูหนู, หนวก
หูหนวก
หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.
50 สำนวนสุภาษิตไทย
คำสมาส: คำสมาสแบบสมาส คืออะไร
สำนวนไทยพร้อมความหมาย
เสียมราฐ
หนวก
หมายถึง[หฺนวก] ว. อาการที่หูขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง.
หูหนวกตาบอด
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รับรู้รับเห็นสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น.
ต่างหู
หมายถึงน. ตุ้มหู.
หู
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทำเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.
พระกุณฑล
หมายถึงต่างหู
พระกรรณ
หมายถึงหู ใบหู
ตุ้มหู
หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
ตุ้มพระกรรณ
หูฝาด,หูเฝื่อน
หมายถึงก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
ขัดหู
หมายถึงก. ฟังไม่ถูกหู, ฟังไม่เพราะหู.
หูลี่
หมายถึงว. อาการที่หูของหมาลู่เอนไปข้างหลังแสดงอาการประจบหรือกลัวเป็นต้น.
