ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พุ, ฝักบัว, กรรณิกา
ฝีฝักบัว
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว.
ฝักบัว
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว; ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งผสมเชื้อ มีลักษณะเหมือนฝักบัว; ที่สำหรับโปรยนํ้าให้เป็นฝอย มีลักษณะเหมือนฝักบัว ติดอยู่ที่ท่อประปาสำหรับอาบน้ำหรือติดที่กระป๋องรดน้ำต้นไม้.
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ฝี
หมายถึงน. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคำร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด.
หมายถึงใช้นำหน้าคำอื่น หมายความว่า การกระทำหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.
พระยอด
หมายถึงฝี, หัวฝี
ฝีตีน
หมายถึงน. ฝีเท้า.
หมายถึงฝี เช่น ประชวรพระยอด เจ็บเป็นฝี
ฝีคัณฑมาลา
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ.
ฝีหัวขาด
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เมื่อแรกขึ้นเป็นตุ่มเล็ก ๆ แล้วจึงเป็นฝี.
ฝีคัณฑสูตร
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.
ฝีประคำร้อย
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.