ผลการค้นหา

นักเลง

หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.

นักเลงโต

หมายถึงน. ผู้เกะกะระราน เช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า.

ธุต,ธุตตะ

หมายถึง[ทุด, ทุด-] (แบบ) น. นักเลง. (ป. ธุตฺต).

โสณฑ์

หมายถึงน. นักเลง, นักเลงเหล้า. (ป.; ส. เศาณฺฑ).

ใจนักเลง

หมายถึงน. มีใจกล้าสู้; มีใจกว้างขวางกล้าได้กล้าเสีย.

ราญรอน

หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.

ราญ

หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.

หัวไม้

หมายถึงน. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้.

ผู้กว้างขวาง

หมายถึง(ปาก) น. นักเลงใหญ่, ผู้มีอิทธิพล.

กล้าได้กล้าเสีย

หมายถึงว. ใจป้ำ, ใจเป็นนักเลง, ไม่กลัวขาดทุน.

ลูบคม

หมายถึงก. ทำให้เกียรติหรือศักดิ์ศรีด้อยลงไป เช่น นักเลงถูกลูบคม.

ไว้เหลี่ยมไว้คู

หมายถึงก. แสดงชั้นเชิงอย่างคมคาย เช่น จะเป็นนักเลงต้องไว้เหลี่ยมไว้คูบ้าง.