คำในภาษาไทย
นักเลง
หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กล้าได้กล้าเสีย ธุต,ธุตตะ น นักเลงโต ผู้กว้างขวาง ราญ ราญรอน ลูบคม หัวไม้ โสณฑ์ ใจนักเลง ไว้เหลี่ยมไว้คู
