ค้นเจอ 677 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา รท,รทนะ, วิรวะ,วิราวะ, วิร,วิร-,วิระ

ทวิระ

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. สอง. (ส.).

ทวิ

หมายถึง[ทะวิ] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).

ทวิตียะ,ทวิตียา

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. ที่ ๒. (ส.).

นักระ

หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

พัชระ

หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

นิระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).

ปุระ

หมายถึงน. บุระ. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ