ผลการค้นหา

หัก

หมายถึงก. พับงอ, พับงอหรือทำให้พับให้งอเพื่อให้ขาดหรือหลุดออกจากกัน; เอาออกจากจำนวนที่มีอยู่ เช่น หักจำนวนเงิน; ถูกตีอย่างแรงจนงงม่อยไป (ใช้แก่ไก่); เลี้ยวอย่างกะทันหัน เช่น หักหัวเรือ หักพวงมาลัย; เรียกแต้มลูกเต๋า ๓ ลูก ที่ขึ้นแต้ม ๑ ๒ ๓ ตามลำดับ ถือว่าเป็นแต้มเลวที่สุด.

ภัคน์

หมายถึงน. แตก, หัก. (ส. ภคฺน).

ปรัก

หมายถึง[ปะหฺรัก] ก. หัก.

ลาญ

หมายถึงก. แตก, หัก, ทำลาย เช่น ฝ่อใจห้าวบมิหาญ ลาญใจแกล้วบมิกล้า. (ตะเลงพ่าย).

เป๊าะ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักนิ้วหรือกิ่งไม้เล็ก ๆ หัก.

จำราญ

หมายถึง(กลอน) ก. หัก, พัง, ทำลาย, กระจาย, ดับ. (แผลงมาจาก จราญ).

ภัญชะ

หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).

เภท

หมายถึงน. การแบ่ง, การแตกแยก, การทำลาย, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส, เช่น สามัคคีเภท สังฆเภท; ส่วน, ภาค; ความแตกต่าง, ความแปลก; ชนิด, อย่าง. ก. แตก, หัก, ทำลาย, พัง. (ป., ส.).

ตอ

หมายถึงน. โคนของต้นไม้ที่ลำต้นถูกตัดหรือหักลงแล้ว, สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

ค้าน

หมายถึงก. แย้งกัน เช่น ข้อความตอนหน้ากับตอนหลังค้านกัน, กล่าวแย้งไม่เห็นด้วย; (โบ; กลอน) หัก, พัง, ทำลาย, เช่น เครื่องบนกระบาลผุค้าน. (คำฤษฎี), สยงสรเทือนพ้ยงค้าน ค่นเมรุ. (ยวนพ่าย). ว. ที่ไม่เห็นด้วย, ที่ตรงกันข้าม, เช่น ฝ่ายค้าน.

หักลำ

หมายถึง(สำ) ว. ทำให้เสียท่าหรือเสียเหลี่ยม.

หักหาญ

หมายถึงก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอำนาจ.