ผลการค้นหา

วิหาร,วิหาร-* *วิหาร,วิหาร- *วิหาร,วิหาร-*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 48 รายการ

วิหาร,วิหาร-

หมายถึง[วิหาน, วิหาระ-] น. วัด, ที่อยู่ของพระสงฆ์; ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับ โบสถ์; การพักผ่อน เช่น ทิวาวิหาร ว่า การพักผ่อนในเวลากลางวัน. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

วิหารราย

หมายถึงน. วิหารขนาดใกล้เคียงกับวิหารน้อย ตั้งเรียงรายภายในพุทธาวาสโดยรอบ เช่น วิหารรายวัดพระศรีสรรเพ็ชญ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, ศาลารายที่ใช้สำหรับพิธีสวดโอ้เอ้วิหารราย เช่น ศาลารายวัดพระศรีรัตนศาสดาราม กรุงเทพมหานคร.
 พจนานุกรมไทย

ไพหาร

หมายถึงน. วิหาร. (ป., ส. วิหาร).
 พจนานุกรมไทย

ด้านรี

หมายถึงน. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.
 พจนานุกรมไทย

วิหารแกลบ

หมายถึง[-แกฺลบ] น. วิหารเล็ก ๆ.
 พจนานุกรมไทย

แปหาญ

หมายถึงน. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.
 พจนานุกรมไทย

พิหาร

หมายถึง[พิหาน] น. ที่อยู่ของพระสงฆ์, วัด; วิหาร, ที่ซึ่งประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับอุโบสถ. (ป. วิหาร).
 พจนานุกรมไทย

บัน

หมายถึงน. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).
 พจนานุกรมไทย

ลำยอง

หมายถึงน. ส่วนประกอบช่วงบนของปั้นลมปราสาทหรือวิหาร. ว. สวย, งาม.
 พจนานุกรมไทย

หน้าบัน

หมายถึงน. จั่ว (ใช้แก่ปราสาท โบสถ์ วิหาร เป็นต้น).
 พจนานุกรมไทย

เสาราย

หมายถึงน. เสาที่ทำตั้งขึ้นเป็นแถวเพื่อรับชายคาอุโบสถ วิหาร ระเบียง เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ด้านสกัด

หมายถึงน. ด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์วิหาร เรียกว่า ด้านหุ้มกลอง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด