ค้นเจอ 19 รายการ

ทั้งขึ้นทั้งล่อง

หมายถึง(สำ) ว. มีความเกี่ยวข้องด้วยเสมอ ไม่พ้นไปได้ (มักใช้ในทำนองไม่ดี).

ล่อง

หมายถึงน. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามนํ้า เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น ล่องป่า ล่องไพร. ว. อาการที่แล่นไปตามทางจากเหนือลงใต้ เช่น รถล่อง ขาล่อง.

ป่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.

ตกล่องปล่องชิ้น

หมายถึง(สำ) ก. ตัดสินใจที่จะร่วมมือหรือร่วมชีวิตด้วย.

ขี้ราดโทษล่อง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.

พูดคล่องเหมือนล่องน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. พูดไม่ติดขัด เช่น สารพัดพูดคล่องเหมือนล่องนํ้า. (ไกรทอง), พูดคล่องเป็นล่องนํ้า ก็ว่า.

สายน้ำ

หมายถึงน. กระแสนํ้าที่ไหลเห็นเป็นสายยาวไป เช่น เรือล่องลอยไปตามสายน้ำ.

เงี้ยว

หมายถึงว. คด เช่น แล้วลวงล่องอเงี้ยว. (นิ. เพชร).

อล่องฉ่อง

หมายถึง[อะหฺล่อง-] (ปาก) ว. ผุดผ่อง เช่น ผัดหน้าขาวอล่องฉ่อง.

เรือส่ง

หมายถึงน. เรือบรรทุกสินค้านานาชนิดขึ้นล่องส่งสินค้าขายเรื่อยไปตามแม่น้ำลำคลอง.

คำนับ

หมายถึงก. มิดชิด เช่น บมิให้เห็นรูเห็นช่อง ที่ล่องลับคำนับนิแล้ว. (ม. คำหลวง ชูชก).

ชระลอง,ชระล่อง

หมายถึง[ชฺระ-] น. ทางล่อง, ซอกเขา, ลำธาร, เช่น ผู้ชระลองล่วงห้วงมหรรณพ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ